Osmaniye’de 6 Şubat depremleri sonrası evleri ağır hasar alınca konteyner kentte yaşamaya başlayan Demirkol ailesinin 20 yaşındaki kızları Aleyna, İstanbul Aydın Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinde; kardeşi 18 yaşındaki Yasin Alp Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Tıp Fakültesinde okuyacak.
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerinde Osmaniye’de 1010 kişi yaşamını yitirdi; 173 bina deprem anında, 527 bina ise kontrollü olarak yıkıldı, 8 bin 809 bina da ağır hasar gördü. Osmaniye’de yaşayan 5 kişilik Demirkol ailesinin Esenevler Mahallesi’nde oturdukları bina da 6 Şubat’ta ağır hasar aldı bir süre sonra da kontrollü olarak yıkıldı. Depremde kurtulan aile bireyler, ilk 3 gün çadırda, bir süre de köyde aile yakınlarının yanında kaldı.
Daha sonra Demirkol ailesi, Fakıuşağı Mahallesi’nde kurulan konteyner kentte yaşamaya başladı. Demirkol ailesinin kızları Aleyna, üniversite sınavında 430,51 puan alıp, hayalini kurup tercih yaptığı İstanbul Aydın Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’ni, kardeşi Yasin Alp ise 465,22 puanla Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni kazandı. Kamu kurumunda çalışan baba Tevfik ile ev hanımı anne Dilek Demirkol çifti, zor bir sınava hazırlık sürecinin ardından çocuklarının büyük bir başarı göstererek, üniversiteyi kazandıklarını söyledi.
“Hayalime kavuştuğum için mutluyum”
Aleyna Demirkol, “6 Şubat depremlerinin ardından çok zor bir süreç atlattık. Kardeşimle sınavlara hazırlanacaktık ama hem psikolojik olarak iyi değildik hem de ortam olarak yaşam alanımız kısıtlıydı. Bu da ders çalışmamızda sıkıntı oluyordu. Ancak yaşamak için bir alanımız vardı. Çoğu zaman ailemizin dışarı çıkmasını bekliyorduk. Sessiz, sedasız bir ortam yoktu. Sonrasında konteyner kent içinde açılan Kızılay’ın kütüphanesine gittik. Sabahtan akşama kadar kütüphanede ders çalıştık. Sonuçta emeklerimizin karşılığını aldık. Hayalimde diş hekimliği okumak vardı. Hayalime kavuştuğum için mutluyum” dedi.
“21 metrekarelik bir alana sığmak tabii ki zor”
Yasin Alp Demirkol ise şunları söyledi:
“Sınav sürecinde konteyner kentteydik. 5 kişilik bir aileyiz. 21 metrekarelik bir alana sığmak tabii ki zor. Her yer dolu, ders çalışabileceğimiz bir alan yok. Çok zorlandık. Ders çalışmak için ailemizin dışarı çıkmasını bekledik. Daha sonra Kızılay kütüphanesine gitmeye başladık. Orada gereken ortamı yakalayabildik. Bizlere kitap, bilgisayar desteği sağlandı. Ablamla birlikte istediğimiz sonucu aldık.”